Σε περιπτώσεις διαζυγίου ή διάστασης, η επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα που δεν έχει την καθημερινή επιμέλεια αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και προστατεύεται από τον νόμο.
Ωστόσο, δεν είναι σπάνιο ο ένας γονέας να επιχειρεί να παρεμποδίσει αυτή την επικοινωνία ή να καλλιεργήσει αρνητικά συναισθήματα στο παιδί απέναντι στον άλλον.
Μορφές παρεμπόδισης επικοινωνίας
Η παρεμπόδιση επικοινωνίας μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους:
- Άρνηση παράδοσης του παιδιού τις συμφωνημένες ημέρες.
- Υπονόμευση της σχέσης με αρνητικά σχόλια ή ψυχολογική πίεση.
➡️ Στην πράξη, τέτοιες συμπεριφορές οδηγούν σε αποξένωση του παιδιού και επηρεάζουν σοβαρά την ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη.
Γονεϊκή αποξένωση
Η δημιουργία αρνητικών συναισθημάτων, γνωστή και ως γονεϊκή αποξένωση, αποτελεί μορφή έμμεσης κακοποίησης.
Ο γονέας που υπονομεύει τον άλλον:
- Βάζει το παιδί σε διλήμματα.
- Το φορτώνει με ενοχές.
- Το εμποδίζει να απολαμβάνει ισότιμα τη γονική παρουσία και των δύο.
📌 Μακροπρόθεσμα, αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην ψυχολογία και την κοινωνικότητα του παιδιού.
Νομικές δυνατότητες αντίδρασης
Από νομικής πλευράς, ο γονέας που υφίσταται παρεμπόδιση επικοινωνίας μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Ο δικαστής, εφόσον διαπιστώσει παραβίαση της απόφασης ή της συμφωνίας για την επικοινωνία, μπορεί να επιβάλει:
- Κυρώσεις στον παραβάτη γονέα.
- Τροποποίηση της επιμέλειας.
- Σε ακραίες περιπτώσεις, ακόμη και αφαίρεση γονικής μέριμνας ή αλλαγή κατοικίας του παιδιού.
Συμπέρασμα
Είναι σημαντικό οι γονείς να κατανοούν ότι, ανεξάρτητα από το διαζύγιο και τις προσωπικές τους διαφορές, το παιδί χρειάζεται και τους δύο.
Η συνεργασία και ο σεβασμός στη γονική σχέση του άλλου αποτελούν την καλύτερη εγγύηση για την υγιή ανάπτυξη και την ισορροπία του παιδιού.